عروس جشن امشب کیست؟

فلک کور است
دل شوریده درشوراست
صدای خنده و اواز میآید
ز کوی دلبرم امشب صدای ساز می اید
دلم بی وقف تو می لرزد
نمی دانم چرا تنگ است و می ترسد
قدم لرزان به سوی کوچه می آیم
دو دستم را به روی یکدگر با حرص می سایم
و با خود زیر لب اهسته می گویم
خدایا ترس من از چیست ؟
عروس جشن امشب کیست ؟
صدای همهمه با شیخ خاموش می گردد
صدای شیخ می آید
وکیلم من؟ جوابم ده وکیلم من؟
صدای اشنایی بعد می گوید بله
و مردم یک صدا با هم مبارک باد می گویند
خدای من مبارک نیست! مبارک نیست
بگویید دروغ است آنچه فهمیدم
نگار من عروس جشن امشب نیست
ولی افسوس صدای نعره ام در ساز می میرد
و داماد شاد و سرخوش از نگارم بوسه می گیرد
فلک کور است! زمین واسمان کور است
خدای مهربان هم این زمان کور است
خدای من که گوید ساکت و آرام بنشینی
که گوید بی تفاوت بر لب این بام بنشینی
اگر مردم نمی دانند تو ای نادیده می دانی
همین دختر که امشب بله می گوید
عروسی را که امشب عاشقانه ره به سوی حجله می پوید
قسم می خورد عروس ماست
عروس حجله گاه ماست
چه شد آن عهد و پیمان ؟ هیچ
وفا و عشق و ایمان هیچ
قسم ها، اشک ها ،سوگندها ،حتی خدا هم هیچ
عجب دارم چرا یا رب تو خاموشی ؟
مگر کوری چرا در خود نمی جوشی ؟
گمان دارم توهم با نوعروسی گرم عیش و عشرت و نوشی
گمان دارم تو هم امشب قدح نوشی
وگرنه کی خدا این صحنه را می بیند و آرام می شیند
خدایی را که می دانم دلش زین هرزه بدنام می گیرد
من امشب از خدایی زار و بیزارم
من امشب از خودم از تو از این دنیا که هیچش اعتباری نیست بیزارم
من امشب سخت بیمارم
رفیقان باده بردارید
سر بر بالین این بیمار بگذارید
شما آخر نمی دانید عروسی را به سوی حجله می رانند
که تا دیروز نگارم بود بهارم بود تمام کشت و کارم بود
در آغوشش قرارم بود
چرا جغدان به روی بام من امشب نمی خوانند
دگر شوم تر از امشب چه می خواهند
هم امشب آسمان دیگر نمی بارد
برای گریه کردن یک بهانه لازم است
این هم بهانه پس چه می خواهد؟
نگارم شاد و خندان است
در و دیوارشان امشب چراغان است
درون حجله گاهش بوسه باران است
عروس ارزانی داماد
من این عمر ننگین را که روزی روزگاری قبله گاهم بود نمی خواهم
من امشب باده می خواهم
برایم باده بازآرید

جمعه 11 شهریور 1390 - 1:49:47 PM